زمین‌شناسی شمال‌شرق و ایران مرکزی (دکتر رامین صمدی)
دانلود رایگان مقالات علمی - کلیک بفرمایید
Dr. Ramin Samadi
AWARDS
Elected Researcher in International Congress of Eghtedar, 2016
Iran Top Earth Sciences Student Award, Geological Society of Iran, 2014
National Elites Foundation, 2016
INTERESTS
My main expertise is in igneous petrology and mineralogy and isotope geochemistry. However, my desire is to be a natural historian of the Earth. More specifically, I wed observations in the field and in the lab with theory to better understand the evolution of planetary bodies, the Earth's mantle and continents, the atmosphere, and the biosphere. My tools are my eyes, the rock hammer, geochemical facilities, mathematical modeling, of course books and maps.
JOURNAL & CONFERENCE REFEREE
Mineralogy and Petrology
Journal of Geosciences
Journal of Economic Geology
Journal of Mineralogy and Geochemistry
National Conference on Geology
Iranian journal of crystallography and mineralogy
MEMBERSHIPS
Geological Society of Iran
Geological Association of Canada
The Geological Society of London
International Academy of Science
Iranian Society of Economic Geology
European Association of Geochemistry
National Society of Professional Engineers (NSPE)
Iranian society of crystallography and mineralogy
American Association for the Advancement of Science (AAAS)
Member of the Scientific Committee of the Iranian National Conference on Geology and Exploration Resources
Information about Dr. Ramin Samadi in: HOME ; GOOGLE SCHOLAR ; RESEARCHGATE ; LINKEDIN
· صمدی و همکاران (۱۳۸۷) در مقاله‌ای تحت عنوان «ترموبارومتری گارنت - بیوتیت و آمفیبول توده تونالیتی دهنو (شمال‌غرب مشهد)» با توجه به حضور کانی گارنت موجود در تونالیت‌ها و با استفاده از واسنجی‌های مختلف زمین‌دماسنجی، دمای تشکیل این گارنت‌ها را در حدود ۸۵۰ درجه سانتی‌گراد به دست آورده‌اند و با کاربرد روش زمین‌فشارسنجی آلومینیم موجود در آمفیبول، فشار تشکیل آنها را در حدود شش کیلوبار تعیین نموده‌اند.
· صمدی و همکاران (1387) با مطالعه «مینرال شیمی و پتروگرافی مجموعه تونالیتی دهنو (شمال‌غرب مشهد)» بیان نموده‌اند که هورنبلند بیوتیت تونالیت‌های دهنو قدیمی‌ترین سنگ‌های آذرین تزریق شده در داخل دگرگونی‌ها و فلیش‌های منطقه هستند که بعد از اولین دگرگونی ناحیه‌ای و قبل از اواخر تریاس- اوایل ژوراسیک جایگیری یافته‌اند.
· صمدی و همکاران (1387) در مقاله‌ای با عنوان «دماسنجی گارنت - بیوتیت و گارنت - مسکوویت مجموعه دگرگونی دهنو (شمال‌غرب مشهد)» بیان نمودند که ترسیم مقادیر دمای به‌دست آمده برای رخداد دگرگونی مجاورتی حاصل از نفوذ توده‌های تونالیتی در درون هورنفلس منطقه، بر روی نمودار رخساره‌های دگرگونی بیانگر درجات دگرگونی در حد پایین‌تر نسبت به شیست‌های منطقه است که نشان‌دهنده اثر فرعی تزریق توده گرانیتوییدی نسبت به دگرگونی ناحیه‌ای منطقه است.
· صمدی و همکاران (1388) در مقاله‌ای با عنوان «زمین دماسنج تیتانیم موجود در بیوتیت گارنت‌شیست‌های منطقه دهنو» عنوان نموده‌اند که بررسی شیمی کانی بیانگر میزان تیتانیم معادل ۲۴/0 a.p.f.u. و ترکیب سیدروفیلیت برای بیوتیت‌ها است. نتایج زمین‌دماسنجی به‌وسیله روش تیتانیم موجود در بیوتیت نشان می‌دهد که دمای دگرگونی شیست‌های مورد مطالعه در حدود ۵۴۸ تا ۵۹۶ درجه سانتی‌گراد بوده است.
· صمدی و همکاران (۱۳۸۸) در مطالعه‌ای با عنوان «مطالعه پتروژنز توده تونالیتی دهنو» مجموعه نفوذی منطقه را تونالیت تا گرانودیوریت معرفی نموده‌اند که از یک ماگمای کالک آلکالن دارای پتاسیم متوسط تا بالا و پرآلومین منشأ گرفته است. شواهد سنگ‌نگاری و مطالعات ژئوشیمیایی نشان می‌دهد که سنگ‌های نفوذی منطقه خصوصیات گرانیتوییدهای تیپ I را دارند.
· صمدی و همکاران (1388) در مقاله‌ای با عنوان «کاربرد ترکیب بیوتیت در مطالعه منشأ و شرایط ترمودینامیکی تونالیت‌های منطقه دهنو» بر اساس مطالعات سنگ‌نگاری و نتایج آنالیز ریزپردازشی ترکیب بیوتیت موجود در این سنگ‌ها را آنیت - سیدروفیلیت عنوان نموده‌اند. بر اساس ترکیب بیوتیت‌ها ماگمای والد این سنگ‌ها پرآلومین تا کالک‌آلکالین بوده است. دمای حاصل از کاربرد روش تیتان موجود در بیوتیت‌ها بیانگر دمایی در حدود بیش از ۵۰۰ تا نزدیک به ۷۰۰ درجه سانتی‌گراد در محدوده فشار چهار تا شش کیلوبار است.
· صمدی و همکاران (1388) در مقاله‌ای با عنوان «بررسی شرایط دمایی حاکم بر تشکیل شیست‌های منطقه دهنو (شمال‌غرب مشهد): کاربرد روش زمین‌دماسنجی گارنت - مسکوویت» دمای متوسط تشکیل مجموعه کانی‌های موجود در نمونه‌های گارنت شیست منطقه دهنو را در حدود ۴۵۹ تا ۵۲۶ درجه سانتی‌گراد معین نموده‌اند.
· صمدی (1388) در تحقیقی با عنوان «پتروگرافی و مینرال‌شیمی شیست‌های منطقه دهنو (شمال‌غرب مشهد)» بیان نمود که بر اساس نتایج آنالیز ریزپردازشی، گارنت‌ها از نوع آلماندین، فلدسپارها از نوع آلبیت - ارتوز و بیوتیت‌ها از نوع سیدروفیلیت هستند. همچنین وجود کانی‌های آلومینوسیلیکاته سیلیمانیت (فیبرولیت) و آندالوزیت در کنار هم در این سنگ‌ها به‌خوبی حاکی از دمایی در حدود ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد در فشاری نزدیک به چهار کیلوبار برای این سنگ‌ها است.
· صمدی و همکاران (1389) در مقاله‌ای با عنوان «زمین فشارسنجی گارنت شیست‌های منطقه دهنو با استفاده از روش GBMAQ» به مطالعه گارنت شیست‌های منطقه دهنو پرداخته‌اند. در این مطالعه فشار به‌دست آمده از روش زمین‌فشارسنجی GBMAQ حاکی از مقادیر سه تا ۵/۴ کیلوبار است. صحت مقادیر به‌دست آمده توسط این روش با توجه به مطالعات سنگ‌نگاری و حضور توأم آندالوزیت و سیلیمانیت (فیبرولیت) در این سنگ‌ها مورد تأیید قرار گرفته است.
· صمدی و میرنژاد (1389) در تحقیقی با عنوان «شیمی و منشأ تورمالین موجود در هورنفلس دهنو (شمال‌غرب مشهد)» بر اساس آنالیز ریزپردازشی، ترکیب تورمالین‌های موجود در هورنفلس منطقه را از نوع تورمالین‌های آلکالی و با ترکیب شورلیت - دراویت بیان نموده‌اند.
· صمدی و همکاران (1391) در تحقیقی با عنوان «زمین دماسنجی و زمین فشارسنجی سنگ‌های دگرگونی منطقه دهنو (شمال‌غرب مشهد)» بیان نمودند که نتایج زمین دمافشارسنجی نشان می‌دهد که هورنفلس (oC ۵۵۰، kbar 3/۴) و گارنت کلریتویید شیست (oC ۴۸۶-۴۹۷) در شرایط تعادلی پایین‌تری نسبت به گارنت شیست (oC ۵۶۹، kbar ۳/۵) تشکیل شده‌اند.
· صمدی و همکاران (1393) در مقاله‌ای با عنوان «سنگ‌شناسی و دمافشارسنجی میکاشیست‌های شمال‌غرب خلج، مجموعه دگرگونی کوه معجونی (جنوب مشهد)» به مطالعه واحدهای دگرگونی فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست و گارنت استارولیت میکاشیست خلج پرداخته‌اند. بر اساس این تحقیق و مطالعه آنها در سیستم KFMASH، درجه دگرگونی در فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست، در حد رخساره آمفیبولیت میانی (~ ۵۶۰ و ۶۰۵ درجه سانتی‌گراد، در فشار ۵/۳ و ۵ کیلوبار) و در استارولیت گارنت میکاشیست در حد اوایل رخساره آمفیبولیت (~۴۸۹ و ۵۴۷ درجه سانتی‌گراد، در فشار ۵/۳ تا ۵ کیلوبار) بوده است.
·صمدی و همکاران (1387) طی تحقیقی با عنوان «مطالعه شیمی مگاکریست‌های گارنت در توده اسکارنی دهنو (شمال‌غرب مشهد)» عنوان نموده‌اند که با توجه به چگونگی تغییر عناصر آلومینیم و آهن در مرکز و حاشیه بلور، گارنت‌های مورد مطالعه از لحاظ ترکیب کانی‌شناسی متعلق به سری اوگراندیت (گروسولار - آندرادیت) هستند.
· صمدی و همکاران (1387) در مقاله‌ای با عنوان «بررسی پتانسیل کانه‌زایی در توده اسکارن دهنو بر اساس ترکیب گارنت (شمال‌غرب مشهد)» طبق نتایج حاصل از آنالیز ریزپردازشی نشان دادند که محتوای Cr و Mn گارنت‌ها قابل اغماض است ولی با توجه به چگونگی تغییر عناصر Al و Fe در مرکز و حاشیه گارنت، گارنت‌ها از نوع گروسولار - آندرادیت هستند. گارنت‌های مورد مطالعه، نشان‌دهنده اسکارن کلسیک با پتانسیل کانه‌زایی طلا، قلع و سرب - روی هستند.
· صمدی (1387) در پایان‌‌نامه کارشناسی‌ارشد خود با عنوان «بررسی منشأ مگاکریست‌های گارنت موجود در تونالیت دهنو (شمال‌غرب مشهد)» به مطالعه حضور کانی گارنت در گرانیتوییدهای منطقه دهنو پرداخته و تفکیک ساختار گارنت موجود در گرانیتوییدها به دو بخش هسته زینوکریستی و حاشیه فنوکریستی مردود دانسته شده است.
· صمدی و همکاران (1391) در تحقیقی با عنوان «کاربرد شیمی گارنت در مطالعات ترمودینامیکی تونالیت دهنو (شمال‌غرب مشهد)» با توجه به دمافشارسنجی آمفیبول‌ها، پلاژیوکلازها و همچنین شیمی گارنت‌ها که دارای میزان CaO در حدود 91/۴-۴۸/۵ درصد وزنی و MnO در حدود 89/1-۴۰/2 درصد وزنی هستند، عنوان نموده‌اند که این گارنت‌ها در دما و فشاری در حدود ۶۹۶ تا ۹۵۰ درجه سانتی‌گراد و ۴/۶ تا 12 کیلوبار و در عمق بیشتری نسبت به آمفیبول‌ها و پلاژیوکلازها تبلور یافته‌اند.
· صمدی و همکاران (1391) در مقاله‌ای با عنوان «بررسی تأثیر انتشار عناصر Fe، Mn، Mg و Ca بر رشد گارنت (منطقه دهنو، شمال‌غرب مشهد، ایران)» به بررسی تأثیر پدیده انتشار در توزیع عناصر Fe، Mn، Mg و Ca در این نوع گارنت پرداخته است. طبق تحقیق ایشان بر اساس داده‌های ژئوشیمیایی، به‌دلیل مقدار کم عنصر Ca در حاشیه گارنت، روند کاهشی آهن از مرکز تا حاشیه، سرعت‌های انتشار بسیار کم این عناصر و اندازه بزرگ گارنت‌ها نشان می‌دهد که گارنت‌های موجود در توده آذرین دهنو به‌طور شاخصی تحت تأثیر پدیده انتشار عناصر قرار نگرفته‌اند و تغییرات عناصر در آنها تحت تأثیر تحولات ترکیب شیمیایی مذابی که از آن متبلور شده‌اند بوده است.
· صمدی و همکاران (۲۰۱۴) در مقاله‌ای با عنوان «گارنت ماگمایی در توده تریاس (21۵ میلیون سال پیش) دهنو در شمال شرق ایران و اهمیت پتروژنتیک آن» به بررسی شواهد سنگ‌نگاری و شیمی گارنت (عناصر اصلی و ایزوتوپ اکسیژن) و کانی‌های همراه آن در گرانیتویید دهنو پرداخته‌اند و منشأ این گارنت‌ها را از نوع آذرین (فنوکریستی) و حاصل تبلور از یک مذاب گرانیتوییدی نوع I معرفی کرده‌اند.
· صمدی و همکاران (۲۰۱۴) در مقاله‌ای با عنوان «فرورانش پالئوتتیس در بخش مرکزی سیستم کوه‌زایی آلپ- هیمالیا در تریاس: شواهدی از گرانیتوییدهای نوع I دهنو (شمال شرق ایران)» به بررسی گرانیتویید دهنو پرداخته و با مقایسه آن با سایر گرانیتوییدهای نوع I در امتداد سیستم فرورانش پالئوتتیس، تشکیل مذاب گرانیتوییدی نوع I در این محدوده جغرافیایی را به منطقه برخورد در امتداد محل فرورانش ورقه پالئوتتیس به زیر ورقه توران و ذوب پوسته زیرین نسبت داده‌اند.
·صمدی و همکاران (۲۰۱۴) در مقاله‌ای با عنوان «خاستگاه گارنت در آپلیت و پگماتیت خواجه‌مراد (جنوب‌شرقی مشهد، ایران): مطالعه‌ای بر اساس عناصر اصلی و فرعی و ایزوتوپ اکسیژن» با بررسی شواهد سنگ‌نگاری و شیمی گارنت (عناصر اصلی و کمیاب، ایزوتوپ اکسیژن) درون آپلیت و پگماتیت خواجه‌مراد، ضمن ارائه ویژگی‌ها و داده‌های ژئوشیمیایی جدید، خاستگاه گارنت این سنگ‌ها را بررسی کردند.
· صمدی و همکاران (2015): مقالات جدید را از طریق لینک‌های بالا دانلود بفرمایید.